هر چند که بر اساس آیات قرآن کریم و روایات معصومین، گناهان به دو دسته صغیره (کوچک) و کبیره (بزرگ) تقسیم می شوند یعنی برخی از گناهان در مقایسه با سایر گناهان بزرگ تر و زشت تر بوده و آثار سوء بیشتری دارند؛ ولی هر گناهی از آن جهت که مخالفت و تمرد از دستورهاى پروردگار محسوب مى شود بسیار زشت و ناپسند است و هیچ گناهى از این لحاظ کوچک نیست و چنانچه کسى نافرمانى خدا را کوچک بشمارد مرتکب گناهى بس عظیم شده است .
جهنم شیطان آتش
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) فرمودند: «أشد الذنوب ما استخف به صاحب؛ شدیدترین گناه آن است که صاحبش آن را کوچک بشمارد.»
علت این امر بزرگی و عظمت مقام خداوند می باشد. برای روشن شدن موضوع، به این مسئله توجه کنید که بی ادبی یک انسان نسبت به دوستان نزدیکش و یا گوش نکردن به حرف آنها، قابل بخشش است و زشتی آن خیلی زیاد نیست. اما اگر همین کار را در مقابل یکی از اساتیدش انجام دهد، زشتی بیشتری دارد و از آن زشت تر این است که مثلاً این کار را در مقابل یک مرجع تقلید و یا شخص دیگری که احترام زیادی دارد انجام دهد. و به همین صورت هر چه مقام و احترام شخص مقابل بیشتر شود، زشتی بی ادبی و نافرمانی در برابر او هم افزایش می یابد. حال تصور کنید که اگر شخصی که نسبت به او بی احترامی می شود و از اوامر او سرپیچی می شود
 

گذشتن از پل صراط آخرین مرحله نجات است. اما خود صراط هم داستانی دارد بس هولناک و سخت. اما بعضی اعمال گذر از پل صراط را همچون گذر برق از آسمان سریع و آسان می کنند که روایات، آنها را برای ما معرفی کرده اند.
پل صراط
صراط به معنای راه مستقیم نام پلی است که بر روی جهنم قرار دارد و تمام خلایق مجبور به عبور از آن هستند اما حساب همه یکسان نخواهد بود. امام صادق(علیه السلام) در حدیثی می فرماید: نحوه عبور از صراط به طرق گوناگون خواهد بود بعضی همچون برق و بعضی چون باد، بعضی چون تاختن اسب، بعضی همچون دویدن مرد، بعضی همچون پیادگان و بالاخره گروهى هم آویخته و در حالى كه آتش برخى از اندام ایشان را گرفته و برخى را رها كرده است، مى‏گذرند.(به نقل از امالی صدوق،ص 107 و بحارالانوار، ج 8، ص 64)
اعمالی که باعث گذر برق آسا از پل صراط می شوند عبارتند از:
1- كسى كه حضرت على علیه السلام را دوست داشته باشد از پل صراط مانند برق جهنده می گذرد.(فضائل الشیعة با ترجمه، ص 5، حدیث 1)
و باز در حدیثی آمده است: هر كسى مشتاق است كه از پل صراط مثل باد تند پاییزى بگذرد و خود را بدون حساب به بهشت جاویدان برساند، ولایت ولىّ و وصىّ و مصاحب و خلیفه من، على بن ابى طالب علیه السّلام را بپذیرد و بر دل بسپارد.
 

مهر:حجت‌الاسلام محمد حسین فلاح‌ زاده اظهار داشت: عالم دینی باید احکام دینی را به خوبی بداند و از موضوع پرسشهای مطرح‌شده آگاه باشد، برخی افراد به دلیل این که موضوعات را نمی‌شناسند یا قدرت تطبیق ندارند، نمی‌توانند به پرسشها پاسخ دهند.
وی با بیان اینکه یکی از ضرورت‌های پاسخگویی به سئوالات دینی، همگامی با زمان در شناخت موضوعات است، افزود: همه موضوعاتی که به نحوی مرتبط با کارهای مکلفان است، حکمی شرعی دارد بنابراین باید حکمش مشخص شود.
پرسش فقهی بدون پاسخ نداریم
مسئول ستاد ترویج احکام عنوان کرد: امروزه، هیچ پرسش فقهی بدون پاسخ نیست و اگر حوزه‌های علمیه احکام را به خوبی بشناسند و موضوعات را با احکام تطبیق دهند، می‌توانند به پرسش‌های فقهی پاسخ گویند.
وی، با بیان نمونه‌هایی از مسائل فقهی امروزی و تطبیق آن با مسائل گذشته، اظهار کرد: اینترنت و چت، مانند موبایل، از ابزارهای ارتباطی هستند؛ بنابراین، اگر احکام چت گفته شد، احکام اینترنت و موبایل نیز مشخص می‌شود.
فلاح‌زاده با اشاره به ارتباط ذهنی، نوشتاری، گفتاری، دیداری و بدنی تصریح کرد: اگر می‌خواهید مسئله‌ای را بررسی کنید باید آن را تقسیم‌بندی کنید، به این معنا که مشخص شود کدام بخش حرام و کدام بخش حلال است، رابطه ذهنی، با قصد لذت و همراه با تحریک شهوت حرام است.
 

خدا صلوات الله علیه بوده و حضرتش صلی الله علیه و آ له و سلم فرمودند: «شعبان ماه من است، خداوند کسی را که مرا در ماهم یاری کند، بیامرزد.»
● شعبانیه
کسی که از این دعوت بزرگ آگاه شود، باید بکوشد که از دعوت شدگان این دعوت گردد. این جانشین و برادر او امیرالمؤمنین علیه السلام است که می فرماید: «از زمانی که ندای منادی رسول خدا صلوات الله علیه را که برای روزه این ماه ندا می کرد شنیدم، هیچ گاه روزه این ماه را از دست نداده و در تمام عمرم آن را از دست نخواهم داد؛ اگر خدا بخواهد.»
یکی از اعمال این ماه عزیز خواندن صلواتی است که به صلوات شعبانیه معروف می باشد.
● محتوای صلوات شعبانیه
این صلوات شامل برکات ماه و کارهایی که باید برای رسیدن به این برکات انجام دهیم می باشد.
این دعا با صلوات هایی شروع می شود که توجه به شئون نبی اکرم صلی الله علیه و آ له و ائمه معصومین علیهم السلام می باشد؛
«وَ جَعَلَ صَلَاتَنَا عَلَیْکُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَایَتِکُمْ طِیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیَةً لَنَا وَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا».
یکی از اعمال این ماه هم کثرت صلوات است.
 

در قرآن کریم آمده است «وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ» (بقره/۱۸۶).
به مناسبت شب های قدر که برای مسلمانان بیش از هر چیز با مفهوم دعا در ارتباط است، می خواهم درباره معنای دعا در قرآن صحبت کنم.
در جامعه ما اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی موجب شده عده زیادی از نسل جوان از هر چه رنگ دین و خدا دارد، دلزده و مأیوس شوند، هر وقت یک سلسله بحث های سیاسی و اجتماعی از منظر دین مطرح می شود، تا حدودی با استقبال مواجه می شود، ولی وقتی درباره آن مسائل اصلی که ارکان اساسی ادیان بزرگ دنیاست، مانند مسأله خدا، دعا، نیایش، استغفار و معنویات دیگر بحث می شود، با استقبال کمتری مواجه می شود. فکر می کنم علت چنین وضعی آن است که این مفاهیم در جامعه ما به صورتی خشن و غیر قابل قبول مطرح می شوند و با تجربه هایی مخرب همراه شده اند. ما امروز نیاز شدید داریم از منظری دیگر به آن ها بپردازیم.
گاهی اوقات جامعه نیاز دارد خدا از آسمان به زمین آورده شود و گاهی نیاز دارد خدا از زمین به آسمان برده شود. معنای این سخن آن است که هر وقت خدا خیلی در دور قرار گرفته باشد و مورد توجه نباشد، کسانی باید با احساس مسئولیت انسان ها را به خدا متوجه کنند، خدایی را که مطرح نیست، مطرح کنند